اولين تابستان سه نفره ي ما
اولين تابستان سه نفره ي ما سلام دختر مامان بابت تاخير طولاني معذرت.اما ديگه دلم نيومد اومدم يه سري مطلبا رو بزارم البته بدون عكس تاااااااااابريم خونمون.ميدوني دارم فكر مي كنم كه چقد زود گذشت.همه چي و ميگما.هم دوره ي بار داري هم تولدت هم اين هشت ماه و چند روز ...هميشه براي همه چي عجله دارم بدون اينكه بتونم اونطوري بايد و شايد اون وقايع رو لمس كنم.وقتي باردار شدم شبانه روز براي ديدنت لحظه شماري مي كردم .بعد كه به دنيا اومدي براي در اغوش كشيدنت. بعد خدا خدا مي كردم تو بيداري بروم بخندي.كم كم بي تاب شدم واسه غلت زدنت.غلت كه زدي گفتم كي مي شه بشيني.وقتي نشستي مدام بهت زل مي زدم و تشويقت ميكردم چهار دست و پا بري.حالا كه چهار دست و پا مي ري مي خوام زودتر دندونات دراد.هميشه به خودم مي گم سعي كن از تمام اين لحظه ها لذت ببري.دوست دارم تك تك ثانيه هاي بزرگ شدنت و ثبت كنم تو ذهنم تو قلبم تو دوربين حتي نمي خوام يك لحظه از اونا رو از ياد ببرم.از فراموش كردنشون مي ترسم.هروز بهت نگاه مي كنم ميگم خدايا شكرت دخترمن چقد شيرينه چقد نازو دلنشينه مگه ميشه از اين شيرين تر شه؟خنديدنات.گريه كردنات جديدا لج كردنات همه و همه عاشقشونم از وقتي اومديم بهشهر خيلي پيشرفت كردي گفتم كه بدون كمك مي شيني چند وقته چهار دست و پا مي ري دست دسيم ميكني انقد ناز مي شي كه نگو همچين محكم دستاتو به هم مي كوبي خوشگلم.يه كار جالب ديگه هم ياد گرفتي وقتي بهت مي گيم الهام ني ني كوش به عكست كه رو ديواره اشاره مي كني خيلي هم عكسات و دوست داري نه تنها عكساي خودت كلا همه ي عكسارو يه روز كه رفتيم خونه ي خاله منصوره بهت گفتم ني ني الهام كوش؟اين ديوارو اون ديوارو نگاه كردي تا چشت افتاد به عكس النا جون.از اون به بعد هر چند لحظه يك بار سرت و مياوردي بالا و زوم مي كردي رو عكس النا خيلي هم سعي داشتي بري سمتش.خيليم لج باز شدي وقتي يه چيزيو از دستت مي گيريم همچين حرص مي خوري و دستاتو با شدت تو هوا تكون مي دي.خيلي نگرانم نكنه عصبي بشي اخه گاهي به چيزاي خطرناك دست مي زني و من مجبور مي شم ازت بگيرمشون.كار جالب ديگه كه ياد گرفتي اينه كه هركي كه چادر سرش مي كنه مي ره بيرون براش گريه مي كني كه ببردت بيرون.منو ديگه كاملا مي شناسي.امشب كه رفته بوديم خونه داييم اينا خاله راضيه واسه چند لحظه بغلت كرد تو هم كه نمي شناختيش گريه كردي از بغلش اومدي پايين بعد كه منو ديدي همچين با خنده اومدي سمتم داشتم بال در مياوردم انگار بودنم بهت امنيت مي ده و من از اين حس لذت مي برم نفسم.چند وقت پيش كه مامان جون داشت پوشكت و عوض مي كرد هي وول مي خوردي اعصابشو ريختي بهم اروم دعوات كرد برگشتي نگاش كردي مامان جونم همينطور اخم داشت.هي نگاش مي كرديو به روش مي خنديدي و صداش مي كردي (تو اين جو مواقع مي گي اي)ي رو مي كشي مثلا داري طرف و صدا مي زني.انقد اين كارو تكرار كردي كه مامان جون بروت خنديد تو هم كه خيالت راحت شد دوباره شروع كردي به ورجه ورجه كردن خيلي با مزه بود.تو اين مدت هم دو بار سرما خوردي.بار اول دقيقا تو شباي احيا بود 19ماه رمضون بودتازه از گميشان اومده بوديم كه خاله معصومه اومد ديدنت(اين خاله هايي كه مي گم خواهرام نيستنا همشون دختر خاله و دختر داييامن.چون خودم خواهر ندارم دوست دارم به همشون بگي خاله عزيزم)به مامان جون گفت الهام مثه هميشه نيست انگار تب داره.سريع رفتم دما سنج و اوردم ديدم بله تب كردي.دم افطار بود زنگ زديم مطب دكتر مقصود لو با كلي خواهش ازشون خواستيم بمونن سريع اماده شديم برديمت دكتر.انقد سريع پله هارو اومدم بالا كه تو مطب نفسم بالا نميومد.بالاخره بعد معاينه دكترت گفت كه تو دهنت تب خال زده داشتم شاخ در مياوردم اخه تا حالا نشنيده بودم.به هر حال اون شب تبت خيلي بالا رفت تا پنج روز مدام تب مي كردي الهي بميرم برات اصلا حال نداشتي خيلي روزاي بدي بود دوست ندارم ديگه هيچ وقت مريض شي.دومين بار هم همين چند روز پيش البته داري دوران نقاهت رو مي گذروني.از تفريحامون هم بخوام بگم كه يه بار رفتيم نوشهر خونه دختر داييم(خاله مرضيه)دو روزي رو اونجا بوديم خيلي خوش گذشت خونشون نزديك دريا و پارك سيسنگان بود ماهم همش اونجاها بوديم حالا بعدا عكساشو مي زارم.شب دوم ماه رمضون هم خانوادگي افطارو رفتيم عباس اباد خيلي چسبيد.شباي ديگم بعد افطار جوونا باهم مي رفتيم اونجا زيلو مي نداختيم و مي شستيم كلي حرف مي زديم .افطاريها كه ديگه جاي خودش و داره همه ي فاميلا همه ي كسايي كه دوسشون داري و بعد يه مدت طولاني مي ديديشون دور يه سفره مي شستيم البته بنده اول بايد به شيكم شما مي رسيدم عزيزم.ديروز هم دوباره خانوادگي رفتيم جنگل ايندفعه تنها نبودي دختر خاله سميه فاطمه جون هم بود.فاطمه چهار ماهي ازت بزرگتره تو دوست داشتي باهاش بازي كني اما فاطمه جون ترجيح مي داد تنها باشه بميرم برات مامان از اين به بعد بيا با خودم بازي كن.مي بيني چقد اين پستت طولاني شد دخترم؟عيبي نداره ايندفعه ميام با عكسا پستت و كامل مي كنم زود زود خوب شو.واسه دندوناتم بجنب ديگه مامان. خب بالاخره اومدم تا اين پستت رو كامل كنم .نوبتي هم كه باشه بعد دردسر هاي فراوون ديگه نوبت عكساس با توضيحات مختصر. اين عكست با خاله محبوبست كه واسه افطاري رفتيم عباس اباد: 
اين عكست هم با دايي محمد حسين تو نوشهر كنار درياي سيسنگان: 
اينجام بغل دايي علي 
بغل بابا سوار بر جت اسكي : 
اينجا كلاه عموروح الله رو گذاشتيم سرت.ببين چقد جيگر شدي: 
اينم چند تا عكس ديگه از اونجا: 
اين عكساي پايينم مال وقتيه كه رفته بوديم جنگل 
تو اين عكس بغل بابا پشت فرمون نشستي منم از جلو اين عكسا انداختم ازت : 
اين عكس و با امير روز تولدش ازتون انداختم: 
يه روزم با خاله محبوب رفتيم خونه خاله منصوره(مامان النا جون)عكساي پايين مال اونجاست هركاري كرديم النا بشينه كنارت يه عكس دو نفره ازتون بندازيم موفق نشديم. 
اين عكسارو بعد اين كه اومديم خونه ازت گرفتم: 
جديدا وقتي يكي داره نماز مي خونه زوم مي كني تو صورتش.اينجا بابا جون داشت نماز مي خوند بببين چه جوري داري نيگاش مي كني: 
ببين چقد ناز مي خوابي دلم نيومد عكست و نزارم 
گفته بودم يه سورپرايز دارم برات كه هر وقت اماده شد واست مي زارم.اميدوارم خوشت بياد گل مامان. اولين لباسي كه برات دوختم.يه پيرهن ناز نازي عين خودت: 
ببين چقد بهت مياد تربچه نقليه مامان. ماشالله. 
دختر مامان اين چند روزه هم شاهد يه اتفاق خوب بوديم هم يه اتفاق بد.خوبه اينه كه بالاخره دندوناي خوشگلت در اومدن(البته تازه يه كوچولوش زده بيرون)كلي هم خوشحال شديم هممون .اخه خيلي منتظر بوديم.مباركت باشه ماماني. واما اتفاق بد با عرض تاسف بايد بگم كه پلاك و زنجير وان يكادت گم شده.حالا يا گم شده يا ...اولش خيلي دلم سوخت اما بابايي ارومم كرد و گفت فداي سر الهام.واقعا هم همينطوره فداي يه تار موت دختر عزيزم من و بابايي خوشگلتر از اينا رو مي خريم برات.دوست دارم بيشتر از هميييييييييييييييشه.
ممنون از اینکه همیشه میاین وب الهام.دوستون داریم.